စင္ကာပူက ရင္နာသူ
Thursday, 16 October 2008 by chanye`
ကြင္းစ္ေတာင္းက မင္းအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိေတာ့… အိစ္ကုတ္မွာ ငပိဖုတ္နဲ႔တူတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာကို စနမ္းတာကို သတိရမိတယ္ ။
မရီနာေဘးမွာ မဒီကညာေလးနဲ႔ အထင္လြဲေတာ့ ဒီတခါေ၀းျပီလို႔ မင္းေျပာခဲ့့တာေလ ။
ဂ်ဴေယာင္းမွာ မင္း.. ပူေဖာင္း လိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ကို စုေဆာင္းထားတဲ့ ေငြေလးနဲ႔ ၀ယ္ေပးခဲ့တယ္ေလ..။ ျပီးေတာ့ အတန္းသြားမတက္ဘဲ.. စမ္းမားဆက္မွာ မရမ္းျပားအစပ္ ၀ယ္စားမိလို႔ လဗမ္းဒါးမွာ
၀မ္းသြားတာေတြေရာ ေမ့ျပီလား ။ ေအာခ်က္ေရာက္ေတာ့ ငါ့ကို အေျပာမညက္လို႔ဆိုျပီး မင္း ေဘာတစ္ခ်က္ကန္လိုက္တာ အခုထိ အေၾကာညက္ေနတုန္းပဲကြယ္ ။
တခါ..ဒိုဗာမွာ ခ်ိန္းထားတုန္းက အကိုမလာလို႔ဆိုျပီး ငိုရွာေတာ့ ဟာသအတိုအထြာနဲ႔ု ဂ်ိဴကာလို လုပ္ျပီး ေခ်ာ့ခဲ့တာ မွတ္မိေသးရဲ႕႔လား ။ အဲဒီတုန္းက ငိုလိုက္တာမ်ား..ကလက္ကီးဘက္က်ေတာ့ ႏွပ္ခ်ီးထြက္က်လို႕ဆိုျပီး မင္း အရွက္ၾကီးရွက္ရတယ္ေလ..၊ ကိုယ္အလိုက္မသိဘဲ၇ယ္မိလို႔ လက္သီးတစ္ခ်က္သမ ခံလိုက္ရေသးတယ္..ဟီးဟီး ။ ဘြန္ေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြ်န္ေပးတာနဲ႔ပဲ မင္းနဲ႔ျပတ္မလိုျဖစ္သြားေသးတယ္ ။ လိပ္စိုက္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ပုခံုးေပၚ မင္း အိပ္ငိုက္ေနတုန္း မင္းအကိုနဲ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႕တာ ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ စိတ္အိုက္ခဲ့ရေသးတယ္ ။ တိုဖားရိုးမွာ မင္းကို ဟိုၾကားတိုးမိလို႔ အကိုတအားဆိုးတယ္ဆိုျပီး စိတ္တိုတိုနဲ႔ မူေနတာမ်ား…။ ဘူးဂစ္မွာ ႏွစ္ဦးေမတၱာ ျပတ္သုဥ္းလို႔ ရင္ထဲ ဆူးနစ္ကာ အသက္ဆံုးေတာ့မလို နာက်င္ခဲ့ရပါတယ္္။ ရက္ေဟးမွာ လက္ကေလးကိုင္မိလို႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထြက္ေျပးတာေတြ ၊ စီးတီးေဟာမွာ တဟီးဟီးေျပာခဲ့တာေတြ ၊ ေဂလမ္းမွာ အေသနမ္းခဲ့တာေတြ ျပန္စဥ္းစားရင္း အယ္ဂ်ဴးနစ္အေရာက္ တကယ္အရူးျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါျပီ ..။
တခ်ိန္က အတိတ္ပံုေတြကိုသတိရရင္း..ေလာကၾကီးကို စိတ္ကုန္လို႕ ဘုန္းၾကီး၀တ္ဖို႔အၾကံအစည္နဲ႔ ခ်န္ဂီကေန ျမန္ျပည္ကို..ျပန္ျပီ အခ်စ္ရယ္.. :’(
(ငါမွတ္မိတဲ့ အမ္အာတီလည္း ဒီေလာက္ပဲရွိတယ္)
တစ္ခ်ိန္က ရည္းစားေဟာင္းၾကီး ခ်မ္းရဲ
မရီနာေဘးမွာ မဒီကညာေလးနဲ႔ အထင္လြဲေတာ့ ဒီတခါေ၀းျပီလို႔ မင္းေျပာခဲ့့တာေလ ။
ဂ်ဴေယာင္းမွာ မင္း.. ပူေဖာင္း လိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ကို စုေဆာင္းထားတဲ့ ေငြေလးနဲ႔ ၀ယ္ေပးခဲ့တယ္ေလ..။ ျပီးေတာ့ အတန္းသြားမတက္ဘဲ.. စမ္းမားဆက္မွာ မရမ္းျပားအစပ္ ၀ယ္စားမိလို႔ လဗမ္းဒါးမွာ
၀မ္းသြားတာေတြေရာ ေမ့ျပီလား ။ ေအာခ်က္ေရာက္ေတာ့ ငါ့ကို အေျပာမညက္လို႔ဆိုျပီး မင္း ေဘာတစ္ခ်က္ကန္လိုက္တာ အခုထိ အေၾကာညက္ေနတုန္းပဲကြယ္ ။
တခါ..ဒိုဗာမွာ ခ်ိန္းထားတုန္းက အကိုမလာလို႔ဆိုျပီး ငိုရွာေတာ့ ဟာသအတိုအထြာနဲ႔ု ဂ်ိဴကာလို လုပ္ျပီး ေခ်ာ့ခဲ့တာ မွတ္မိေသးရဲ႕႔လား ။ အဲဒီတုန္းက ငိုလိုက္တာမ်ား..ကလက္ကီးဘက္က်ေတာ့ ႏွပ္ခ်ီးထြက္က်လို႕ဆိုျပီး မင္း အရွက္ၾကီးရွက္ရတယ္ေလ..၊ ကိုယ္အလိုက္မသိဘဲ၇ယ္မိလို႔ လက္သီးတစ္ခ်က္သမ ခံလိုက္ရေသးတယ္..ဟီးဟီး ။ ဘြန္ေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြ်န္ေပးတာနဲ႔ပဲ မင္းနဲ႔ျပတ္မလိုျဖစ္သြားေသးတယ္ ။ လိပ္စိုက္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ပုခံုးေပၚ မင္း အိပ္ငိုက္ေနတုန္း မင္းအကိုနဲ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႕တာ ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ စိတ္အိုက္ခဲ့ရေသးတယ္ ။ တိုဖားရိုးမွာ မင္းကို ဟိုၾကားတိုးမိလို႔ အကိုတအားဆိုးတယ္ဆိုျပီး စိတ္တိုတိုနဲ႔ မူေနတာမ်ား…။ ဘူးဂစ္မွာ ႏွစ္ဦးေမတၱာ ျပတ္သုဥ္းလို႔ ရင္ထဲ ဆူးနစ္ကာ အသက္ဆံုးေတာ့မလို နာက်င္ခဲ့ရပါတယ္္။ ရက္ေဟးမွာ လက္ကေလးကိုင္မိလို႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထြက္ေျပးတာေတြ ၊ စီးတီးေဟာမွာ တဟီးဟီးေျပာခဲ့တာေတြ ၊ ေဂလမ္းမွာ အေသနမ္းခဲ့တာေတြ ျပန္စဥ္းစားရင္း အယ္ဂ်ဴးနစ္အေရာက္ တကယ္အရူးျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါျပီ ..။
တခ်ိန္က အတိတ္ပံုေတြကိုသတိရရင္း..ေလာကၾကီးကို စိတ္ကုန္လို႕ ဘုန္းၾကီး၀တ္ဖို႔အၾကံအစည္နဲ႔ ခ်န္ဂီကေန ျမန္ျပည္ကို..ျပန္ျပီ အခ်စ္ရယ္.. :’(
(ငါမွတ္မိတဲ့ အမ္အာတီလည္း ဒီေလာက္ပဲရွိတယ္)
တစ္ခ်ိန္က ရည္းစားေဟာင္းၾကီး ခ်မ္းရဲ
ေရေရလည္လည္လန္ထြက္ေနတာပဲဗ်ာ...ဟားဟား
ေနာက္ဘူတာေလးေတြလဲဆက္လုပ္ပါအံုးဗ်...
အစိမ္းလိုင္းေတြမ်ားေနတယ္...
အနီဘက္လာပါအံုး...
it is very funny. thank for being laugh me.
Newton မွာအယူခံဝင္ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ
Now ,there are two MRT add in Green line. Pioneer and Joo Koon.ဘယ္လုိဆက္ေရးမလဲဆုိတာwaitေနမယ္ေနာ္
အေတြးအေခၚ ၊ အေရးအသား ေတာ္ပါေပတယ္။ စိတ္လက္ေပါ့ပါ့းစြာ ရီေမာမိပါတယ္။ ေက်းဇူး :)